|
موسسه مجازی طب جامع اسلامی شفای قرآن وَنُنَزِّلُ مِنَ الْقُرْآنِ مَا هُوَ شِفَاءٌ وَرَحْمَةٌ لِلْمُؤْمِنِينَ وَلَا يَزِيدُ الظَّالِمِينَ إِلَّا خَسَارًا
| ||
|
لینک دوستان
|
حجامتملا محسن فیض کاشانی در محجه البیضاء (جلد یک، صفحه 47) می فرماید: (( اگر در شهری حجام وجود نداشت ،بر تمام مسلمانان واجب کفایی است تا حجامت را یاد بگیرند واجرا کنند.)) حضرت آیه الله حسن زاده آملی هم می فرماید: (( در مدینه فاضله ای که امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف تشکیل خواهند داد ، 10 رکن اساسی احیاء خواهد شد که بی شک یکی از آن ارکان (حجامت) می باشد.)) موضوعات مرتبط: برچسب‌ها: [ شنبه 25 خرداد 1392برچسب:فتوای مهم مراجع تشیع در مورد حجامت, ] [ 18:22 ] [ لقمان محمدیان ]
 چند نکته ترجیحا این چای ها را با عسل،خرما یا توت میل کنید.اگر مبتلا به دیابت هستید با عسل میل کنید.چای را می توان با چند قطره آبلیموی تازه میل کرد. -چای گل گاو زبان و سنبل الطیب: طبیعت:گرم و تر خواص:خوابآور،آرامبخش اعصاب،پایین آورنده فشار خون،رفع خشونت نای،سینه،تنگی نفس،گلو درد،مقوی دماغ،معده و کبد سرد،افزایش ترشح ادرار،ضد سردرد های عصبی،درد کلیه،قولنج،اسپاسم،تشنج،صرع،سودا،صفرا،وسواس و سنگ کلیه طرز تهیه: دو قاشق غذاخوری(یک مشت)گل گاو زبان + یک قاشق غذا خوری(یک مشت کوچک)سنبل الطیب + دو لیوان آب جوش + نبات،نیم ساعت دم بکشد تا به رنگ قرمز آلبالویی در آید. 2- چای زیر فون: طبیعت:گرم خواص:آرام بخش، ضد ناراحتی های عصبی، تشنج،میگرن های مزمن،بی خوابی، سردرد، بیماری های ریوی، زکام،غلظت خون، استفراغ، رماتیسم، آرتروز، نقرس، سیاتیک مصرف زیاد موجب پایین آمدن فشار خون خواهد شد. هشدار:برای خانم های باردار ممنوع است. طرز تهیه:یک مشت زیرفون + دو لیوان آب سرد با شعله مستقیم ده دقیقه بجوشد سپس با شعله غیر مستقیم به مدت طولانی دم بکشد تا خوب رنگ بیندازد. 3-چای بادرنج بویه: طبیعت بسیار گرم خواص:مقوی قلب واعصاب،خونساز،تقویت کننده سلولهای مغز،فوق العاده آرامبخش،محرک معده،خواب آور،نشاط آور،ضد صدای گوش،تشنج،اسپاسم،بیماری های کلیوی،بوی بد دهان و خواب های وحشتناک(چای مورد علاقه حضرت علی علیه السلام) طرز تهیه:یک مشت کوچک بادرنج بویه + دو لیوان آب سرد روی شعله مستقیم قرار دهید تا به نقطه جوش برسد سپس با شعله غیر مستقیم خوب دم بکشد. 4-چای بادرنج بویه و زیرفون: طبیعت:گرم خواص:تقویت قلب و اعصاب،خواب آور،نشاط آور،آرامبخش،خونساز،ضد بوی بد دهان،خواب های وحشتناک،بیماری های کلیه،صدای گوش طرز تهیه:یک قاشق غذاخوری زیرفون + یک قاشق مرباخوری بادرنج بویه + دو لیوان آب جوش،باشعله مستقیم و ملایم حدود یک ساعت بجوشد سپس با شعله غیر مستقیم دم بکشد. 5-چای به لیمو و زیرفون طبیعت:گرم خواص:آرامبخش،کاهش دهنده فشار خون،تقویت حافظه،و معده،خواب آور در شب،تب بر،شستشو دهنده کلیه،ضد سرماخوردگی،تشنج،نقرس،رماتیسم، سردرد،و سرگیجه، ناراحتی های عصبی، میگرن، غلظت خون، آسم، اسهال، سینوزیت، صدای گوش و خستگی بدن طرز تهیه:یک مشت بزرگ زیرفون + یک مشت کوچک به لیمو + دو لیوان آب سرد با شعله مستقیم و ملایم،حدود یک ساعت بجوشد،سپس با شعله غیر مستقیم دم بکشد. 6-چای دارچین طبیعت:گرم خواص:ادرارآور،مفرح،محرک اعصاب،تقویت معده،کبد،قوه باه،قلب وعروق؛کاهش درد کمر و مفاصل،تسریع جریان خون،نیرو بخش،باز کننده انسداد مجاری،پاک کردن سینه و حنجره،بالا بردن فشار خون،ضد:اخلاط رطوبتی،پا درد های رطوبتی،سرفه های رطوبتی،دلهره،بوی بد دهان،دردهای استخوانی،دیابت،سردی بدن هشدار:برای زنان باردار مضر است. طرز تهیه:چند عدد چوب دارچین + دو لیوان آب سرد با شعله مستقیم آرام جوش آورده سپس با شعله غیر مستقیم دو الی سه ساعت دم بکشد تا به رنگ آلبالویی درآید. 7-چای زنجبیل طبیعت:گرم و خشک خواص:تقویت:حافظه،قوه باه،جهاز هاضمه،معده،قوای رییسه بدن؛خونساز،تنظیم ادرار،خلط آور،ملین،درمان اسهال ساده و خونی،مانع بروز سرطان،کاهش چربی خون،بالا بردن فشار خون،مفید برای قطع حیض؛ضد:ضعف اعصاب،رطوبت مزاج،بلغم،درد مفاصل،بیماری های مفصلی،کمر درد،مسمومیت غذایی،سرفه،تهوع و آشفتگی در مسافرت و انعقاد خون هشدار:زیاده روی در مصرف باعث فشار خون و ضعف نیروی جنسی است. طرز تهیه:نصف قاشق چای خوری زنجبیل(بسته به ذائقه خود)در یک لیوان آب جوش ریخته و در ظرف را گذاشته تا حدود ده دقیقه بماند سپس با کمی عسل مخلوط کرده،میل نمایید. 8-چای زعفران طبیعت:گرم خواص:منضج و مصلح عفونت بلغمی،محرک نیروی جنسی و قوای مفزی،مفرح،نشاط آور،خنده آور،ادرار آور،خلط آور،آرامبخش،مقوی کبد و جهاز تنفسی،آشامیدن یک مثقال آن جهت تسریع در زایمان،تسکین آسم و سیاه سرفه،ضد:سرفه،حساسیت و کرم خوردگی دندان 9-چای نعناع طبیعت:گرم خواص:لطیف کننده خون،مفرح و مقوی قلب،مسکن ناراحتی های گوارشی،کمک به هضم غذا،مقوی اعصاب معده،بادشکن،اشتهاآور،دفع صفرا،پاکسازی و تقویت کبد و طحال،برای سرما خوردگی و بیماری های حلق و گلو(از پونه قوی تر است)ضد:نفخ،سکسکه،تهوع،اسهال،دل پیچه،بواسیر،دردشکم،تب طرز تهیه:یک قاشق غذاخوری + سه لیوان آب جوش با شعله غیر مستقیم دم بکشد. 10-چای پونه طبیعت:اوایل بهار :گرم؛پاییز:خشک خواص:قوی ترین آنتی بیوتیک،بادشکن،رقیق کننده خون،ادرارآور،خلط آور،صفرابر،انرژی زا،بسیار مفید برای درد سینه و آزاد کردن اخلاط،تقویت:معده،قلب،جهاز هاضمه؛ضد:تب ادراری،سرفه،حساسیت،نفخ،نقرس،سکسکه،آشفتگی،دل بهم خوردگی،خستگی،مفید جهت به تاخیر انداختن عادات ماهیانه طرز تهیه:یک قاشق غذاخوری + دو لیوان آب جوش با شعله غیر مستقیم دم بکشد. 11-چای چلتوک برنج طبیعت:گرم خواص:سرشار از ویتامین های ب،تقویت مغز واعصاب و قلب،ضد یبوست مزمن،جلوگیری از ریزش و سفید شدن مو طرز تهیه:یک قاشق غذا خوری + دو لیوان آب جوش،با شعله مستقیم پنج دقیقه بجوشد سپس با شعله غیر مستقیم یک ساعت دم بکشد. 12-چای گلپر طبیعت:گرم و خشک خواص:تقویت کننده عالی حافظه،قوه باه،قلب و عروق؛اشتها آور،کمک به هضم غذا،شفابخش بیماری یرقان،پاکسازس کبد و دفع صفرا،تداوم آن برای سوزاندن چربی های بدن مفید است؛ضد:صرع قوی،فراموشی،اسهال،تنبلی معده،جوش و دمل طرز تهیه:یک قاشق مربا خوری رادر یک لیوان آب جوش ریخته،ظرفی را در آن گذاشته،می گذارید پانزده دقیقه بماند تا به رنگ زرد درآید. 13-چای کوهی طبیعت:گرم خواص:آرام بخش،ضد:حساسیت،ادرار آور،باز کننده گرفتگی های روده و کبد،تقویت سیستم ایمنی طرز تهیه:یک قاشق غذا خوری + دو لیوان آب وش با شعله غیر مستقیم مدتی دم بکشد. 14-چای میوه نسترن طبیعت:معتدل و خشک خواص:سرشار از ویتامین ث،مقوی معده،پایین آورنده فشار خون،ضد:قند خون،درد و ورم کلیه،اسهال طرز تهیه:پانزده عدد را در یک قوری + دو لیوان آب سرد،با شعله مستتقیم جوش آید سپس شعله را کم کنید تا با همان شعله مستقیم یک ساعت باشد تا آب آن به تدریج بخار شود سپس با شعله غیر مستقیم سه ساعت دم بکشد. 15-چای بابونه طبیعت:معتدل،دیم آن گرم و خشک خواص:آرام بخش اعصاب و مغز ومعده و روده و تقویت آنها،افزایش شیر مادر ،اشتها آور،ادرار آور قوی،ضد:تب و لرز،انگل،یبوست،سردرد،سنگ مثانه،بلغم و صفرا طرز تهیه:یک قاشق غذاخوری + دو لیوان آب جوش،با شعله غیر مستقیم مدتی دم بکشد. 16-چای به لیمو طبیعت:گرم خواص:آرام بخش،خواب آور در شب،تقویت حافظه و معده،رفع درد شکم،خستگی،صدای گوش،ضد:میگرن،سردرد،سرگیجه،تپش قلب،نفخ،آسم،اسپاسم طرز تهیه:یک قاشق غذاخوری + دو لیوان آب جوش،با شعله غیر مستقیم دم بکشد. 17-چای آویشن طبیعت:گرم خواص:تقویت اعصاب بینایی،جهاز هاضمه،معده،کبد و کلیه،بالا برنده فشار خون،باز کننده انسداد،خشک کننده،تحلیل بادها و بلغم،لطیف کننده غذاهای غلیظ،اشتها آور،ادرار آور،جاری کننده حیض،تنقیه ریه،معده روده ها و کبد از رطوبت بلغم،رفع کولیت های مزمن،افزایش شیر مادر،پاک کننده سینه،باز کننده گرفتگی های روده،ضد:انگل،رطوبت بدن،صفرا،زکام،سرفه،آسم،تنگی نفس،غلظت خون و ضد عفونی کننده و میکروب کش(شش برابر آنتی بیوتیک) طرز تهیه:یک قاشق غذا خوری + دو لیوان آب جوش،با شعله غیر مستقیم دم بکشد. 18- چای اکلیل کوهی طبیعت:گرم ومعتدل خواص: گیاه معجزه گر قوی مقوی اعصاب، ادرادآور، پاک کننده ریه ها، بادشکن، تسکین درد کبد، برای تنگی نفس ، مفید برای بیماریهای عصبی وتشج، تقویت معده وبدن، ضد عفونت کلیه،صفرا، بلغم ، دلهره، اضطراب، آسم ،زکام، سیاه سرفه، دردهای رماتیسمی استخوان وکمر، سنگ کلیه ومثانه، کیسه صفرا، میگرن، بیخوابی، غلظت خون. طرز تهیه: دو قاشق غذا خوری + دو لیوان آبجوش ، با شعله غیر مستقیم دم بکشد. 19- چای گزنه طبیعت:گرم و خشک خواص: تحلیل ورم های سخت، چاق کننده بدن، باز کننده انسداد کبدو طحال، وفم رحم، تنقیه کننده ریه و معده، افزایش نیروی جنسی،ضد قند خون،غلظت خون،چربی،صفرا، بلغم، سنک کلیه، سرطان، امراض کلیوی و خون در ادرار، خونریزی ها، ریزش مو، خستگی، انگل، کرم روده طرز تهیه:یک قاشق غذا خوری + دو لیوان آبجوش ، با شعله غیر مستقیم دم بکشد. 20- چای مرزنجوش طبیعت:گرم خواص: آرام بخش اعصال، بهترین داروی میگرن کهنه ودرد شقیقه ها وسردرد،خلط اور،تب بر،اشتها آور،تقویت عمومی بدن،ضد نفخ و ورم معده، اسهال، اخلاط مضره، سرما خوردگی. طرز تهیه:ا مشت کوچک + دو لیوان آبجوش در کتر ریخته با شعله غیر مستقیم دم بکشد. 21- چای ریوند چینی طبیعت:گرم و خشک به سمت تری خواص: ضد برودت معده و کبد، ضد سرفه مزمن، تنگی نفس، سل، زخم ریه، زخم رودهف استسقاء، یرقان، مسهل اخلاط غلیظه و رقیقه، مدر، ضد دردهای کلیه، مثانه ورحم. طرز تهیه: چند تکه از آن را + مقداری آب که آن را بپوشاند با شعله مستقیم آرام جوش آورده بعد آن را با شعله غیز مستقیم 2 الی 3 ساعت دم بکشد تا به رنگ آلبالویی در آید . 22- چای استخودوس طبیعت: گرم وخشک خواص: آرام بخش اعصاب ، تقویت کننده سلولهای مغز، افزایش شیر مادر، تحلیلی نفخ و گاز روده، فرح آور، باز کننده انسداد عروقی، مسهل بلغم و سودا خصوصا سودای مغز، ضد میگرن، زکام ، اسم، برونشیت، دل پیچه، رماتیسم، درد سینه، تنگی نفس، سرفه ، اگزما، ضد عفونی کننده دستگاه مجاری ادراری، در اکثر بیمارریها کاربرد دارد. طرز تهیه: دو قاشق غذا خوری + دو لیوان آبجوش ،در کتری ریخته با شعله غیر مستقیم دم بکشد. 23- چای فلوس طبیعت:معتدل خواص: مسهل صفرا، دافع اخلاط فاسد، ضد: افسردگی ، صرع، میگرن ، بواسیر، یبوست مزاج؛ تقویت: اعصاب، قلب، مجاری ادرار، دستگاه تنفسی. طرز تهیه: یک قاشق غذا خوری + دو لیوان آب سرد؛ با شعله مستقیم کمی بجوشد بعد با شعله غیر مستقیم دم بکشد. 24- چای زیر ه سیاه طبیعت: بسیار گرم خواص: لطیف کننده، قابض، برطرف کننده بادهای غلیظ، بالا برنده فشار خون، سوزاننده چربی اضافی، تصفیه خون، مدر، افزایش شیر مادر، تحلیلی گاز معده و روده، درمان تنگی نفس، تحریک اشتها؛ تقویت: قلب وعروق معده. طرز تهیه: 1 قاشق مربا خوری + دو لیوان آبجوش ، با شعله غیر مستقیم دم بکشد. 25- چای بهار نارنج خواص:آرامبخش، مفرح، نشاط آور، اشتها آور؛ تقویت: قلب، اعصاب، نیروی جنسی؛ رفع دل پیچه و گاز معده، تسکین درد سینه و سردرد های عصبی. طرز تهیه: یک قاشق غذا خوری + دو لیوان آبجوش ، با شعله غیر مستقیم دم بکشد. 26- چای برگ درخت به طبیعت: گرم ومعتدل خواص: قابض ، نرم کننده سینه، مقوی قلب، مفرح، نشاط آور. طرز تهیه: 10 تا 15 عدد برگ را 20 دقیقه خیسانده و بشویید و در یک لیتر آب در قوری ترجیحا ظرف مسی حرارت دهید و به محض اینکه به جوش آمده فورا شعله را ملایم کنید تا آب بدون حرکت شروع به بخار کند و گاهی برگ ها را بر هم بزنید زمانیکه 3/1 بخار شد چای آماده است. (می توانیداز هل یا چوب دارچین برای برای معطر کردن استفاده کنید) موضوعات مرتبط: برچسب‌ها: [ شنبه 25 خرداد 1392برچسب:انواع چای مورد تأیید ادانشمندان بزرگ طب اسلامی , ] [ 18:19 ] [ لقمان محمدیان ]
بدیهی است که رطوبت دهنده ها و ملین ها و خون رسان ها و داروهای رساننده خون به بالای بدن بکار می آید.مانند این شربت مفرح که در عین حال رساننده خون به بالای بدن نیز می باشد : تخم شربتی،تخم بالنگو،تخم فرنجمشک که به طور مساوی تهیه و مخلوط شده و هر بار یک قاشق مرباخوری آن را با نصف استکان گلاب و نصف استکان عرق بید مشک مخلوط و شیرین کرده و هر روز بیمار از آن میل کند. بارهنگ: هر روز یک قاشق غذاخوری در یک لیوان آب جوش مخلوط و شیرین کرده و میل کنید. انجیر 5 عدد ، آلوی بخارا 10 عدد ، زعفران نوک قاشق چای خوری هر شب در یک پیاله ی آب خیس کرده و صبح روز بعد تناول گردد. برگه ی هلو ، برگه زردآلو و آلوی بخارا از هر کدام 5 عدد هر شب در یک پیاله آب خیس کرده بیمار از آن بخورد یا اینکه این مواد هر روز صبح با همان تعداد با مقداری آب چند دقیقه بجوشد تا پخته و مزاج آن ها در هم ادغام شده و بیمار میل کند. قدومه ، سه پستان،بارهنگ،تخم بالنگو هر روز در مقداری آب دم بکشد و تناول گردد. و هر شب با مقداری آب و یا جوشانده گل ختمی و گل بابونه و پنیرک و امثال آن بخور داده شود. پوست سر را بتراشند و با روغن هایی مانند روغن بنفشه،روغن کدو،روغن نیلوفر و دیگر روغن های نرم کننده و سردی بخش سرد مزاج مالش داده شود. تعدیل مزاج از طریق تناول جوشانده های پاک کننده اخلاط اضافی نیز ضروری و اجتناب ناپذیر است. موضوعات مرتبط: برچسب‌ها: [ شنبه 25 خرداد 1392برچسب:رفع خشکی بیش از حد مغز, ] [ 18:16 ] [ لقمان محمدیان ]
یکی از مشکلات مشترک که زن ها اغلب با آن درگیر هستند خارش واژن می باشد و بعید است زنی وجود داشته باشد که چنین مشکلی را در زندگی خود تجربه نکرده باشد و مشکلات مختلف واژن میتواند موجب سوزش و خارش واژن شود، مخصوصاً بسیاری از عفونت‌ها که البته همه آنها با رابطه جنسی در ارتباط نیستند. در زیر به برخی از مشکلاتی که سبب سوزش و خارش واژن میشود اشاره می‌کنیم:
• عفونت قارچی: یکی از عواملی که میتواند سبب سوزش و خارش واژن شود ابتلابه عفونتهای قارچی است.سوزش و خارش واژن دو نشانه از نشانه های بسیار زیاد عفونت قارچی هستند که کاندیدیاز نیز نامیده میشود و بسیار متداول است.علائم دیگر عفونت علاوه بر سوزش و خارش واژن،عبارتند از ترشحات غلیظ و سفید رنگ کشک مانند و تورم لب‌های واژن.عفونت قارچی گاهی ممکن است از طریق رابطه جنسی سرایت کند،اما نه همیشه، زیرا دخترهایی که رابطه جنسی ندارند هم ممکن است دچار عفونت قارچی شوند. •تریکوموناسیس: یکی دیگر از عواملی که میتواند سبب خارش واژن شود تریکوموناس است.این انگل تک‌سلولی که میتواند در غده پروستات مردها نیز زندگی کند میتواند موجب بروز ترشحات کف مانند زرد-سبز رنگ و همچنین خارش واژن شود. • واژینیت: به معنای التهاب واژن است.واژینیت درنتیجه رابطه جنسی یا هر عامل دیگری که توازن عادی واژن را که حاوی باکتری‌هایی که به تمیز کردن واژن و حفظ رطوبت عادی آن کمک می‌کند، اخلال ایجاد می‌کند. •استفاده از نوارهای بهداشتی با الیاف مصنوعی: بسیاری از این نوارها از الیاف مصنوعی ایجاد می شوند الیاف مصنوعی باعث ایجاد خراش های ریز می شود و زمینه را برای رشد میکروب ها آماده می سازد در حالی که باید نوارها از الیاف طبیعی تهیه شودبه هر حال توصیه می شود که بانوان هنگام مصرف یک لایه پارچه نخی پاکیزه روی آن بکشند و بعد استفاده نمایند. • عدم استفاده از نوره: نوره ( واجبی) علاوه به موزداییف خاصیت شگفت آوری در از بین بردن میکروب ها دارد از آن گذشته باعث کاهش اخلاط زائد بدن و تقویت رحم و تخمدان شده و موجب شادمانی و کم شدن غم و افسردگی است و نباید از تیغ هایی که در محیط مرطوب حمام نگهداری می شود استاده کرد و در صورت استفاده باید یک بار مصرف و نو باشد. • لباس زیر تنگ و استفاده از لباس های مصنوعی: لباس های تنگ موجب کند شدن جریان خون در عروق سطحی شده و مسامات پوست براحتی از جریان نسیم بهره نمی برند و بر خروج عرق نیز تاثیر گذار است.رشد برخی از اندام ها بواسطه فشار ناشی از لباس دچار اختلال می گردد. لباس های مصنوعی ساخته شده از الیاف شیمیایی برانگیزاننده حساسیت های پوستی بوده و تشعشعات آن زمینه مناسبی را برای تحریک بیماری های اتوایمیون فراهم می سازد. و از دیگر عوامل می توان قرص های جوگیری از بارداری ، دیابت شیرین،پائین بودن استروژن و ... را نام برد. خارش واژن • سوزش و خارش واژن:عوامل مربوط به رابطه جنسی که ممکن است موجب سوزش و خارش واژن شوند شامل استفاده از کرم‌ها و ژل‌های اسپرم‌کش یا سایر وسایل جلوگیری از بارداری است. همچنین خانم‌های یائسه، که سطح پایین استروژن در بدنشان گاهی موجب خشک شدن رطوبت واژن‌شان میشود، رابطه جنسی برایشان ناراحت‌کننده خواهد بود. •واکنش‌های حساسیتی: این مشکل که نسبت به عفونت تداول کمتری دارد نیز میتواند موجب سوزش و خارش واژن بعد از رابطه جنسی شود. خانم‌ها ممکن است گاهی نسبت به مایع منی مرد آلرژی داشته باشند. تشخیص آلرژی‌های مایع منی بخاطر علائم بسیار شخصی که دارند و ممکن است خانم‌ها با پزشک خود درمیان نگذارند، بسیار دشوار است. بعد از تشخیص عفونت،خانم‌هایی که متوجه می‌شوند دچار آلرژی به مایع منی هستند، ممکن است از همسر خود درخواست کنند که از کاندوم استفاده کند. اگر بعد از استفاده از کاندوم علائم قبلی از بین رفت، احتمالاً مشکل حساسیت بوده است. خودِ کاندوم نیز ممکن است موجب سوزش و خارش واژن در خانم‌هایی شود که به لاتکس، پلاستیکی که برای ساخت کاندوم‌ها استفاده میشود، حساسیت داشته باشند. افرادیکه به لاتکس حساسیت دارند، معمولاً با قرار گرفتن در معرض آن پی به حساسیت خود می‌برند. ازآنجا که حساسیت به لاتکس مسئله‌ای کاملاً جدی است، که حتی ممکن است علائم کشنده و بسیار پرخطری مثل ایجاد مشکل تنفسی داشته باشد، به خانم‌هایی که این مشکل را دارند توصیه میشود از کاندوم‌های بدون لاتکس یا وسایل جلوگیری دیگر استفاده کنند. قانون ج 5 ص363، فصل هفتم،خارش زهدان و فرسیموس زنان: ممکن است زهدان دچار خارش شود و علت پیدایش خارش در زهدان، می تواند یکی از سبب های زیر باشد: 1- خلط بدجنس تند مزاج در زهدان جایگیر شده و سبب خارش زهدان شده است،خلط کذائی صفرائی یا خلط شورمزه ی بورکی و یا خلط خوره ای از ماده ی سوداست، که فرق اینها را از معاینه خون حیض حشکیده می توانی درک کنی. 2- ممکن است جوشهایی در زهدان سر برآورده باشند که در خود زهدان تولید شده اند. 3- آب پشت گرم بسیار تند مزاج خارش زهدان را سبب شده است. محتمل است خارش زهدان به حدی تاثیر بگذارد که بیمار را به ناتوانی کشاند.گاهی ممکن است که زن از اثر خارش زهدان از جماع سیر نشود و به عادت ، فرسیموس(بازی با فرج) مبتلا شود و تا با وی بیشتر جماع کنند بیشترش را آرزو کند. علاج: باید بدن را عموما و به ویژه زهدان را بوسیله ی خون کشیدن از خلط بدجنس تخلیه کرد.رگ میان بازو(اکحل) را بزن.و باید بیمار از خلط غالب و فاسد با مسهل پاکسازی شود مثلا اگر خلط صفرائی است حب سقمونیا(محموده) بخورد اگر خلط بلغمی است معجون اصطمحیقون خوب است اگر خلط سوداست حب ساخته از افتیمون چاره ساز است. بر دهانه ی زهدان داروهایی از قبیل شیره ی بیخ شنگ و اقاقیا و روغن گل بمالند یا افشره ی خرفه بر آن پاشند.و اگر با این داروها بزر کتان مخلوط باشد بهتر است.گیاهان گیرنده(جاذب و قابض) را در آب بپز و آب را بر دهانه ی زهدان بپاش و تفاله ی آنها را بر زهدان بگذار. و اگر دیدی که زهدان خارش دارد و نیازمند به پاکسازی است .عسل با آب بسیار سرد بخورد. این داروی ترکیبی که در ذیل آید در علاج خارش زهدان بسیار خوب است و تجربه شده است. نسخه: برگ نعناع، پوست انار،عدس پوست کنده با نبیذ بپزند و در رحم بردارند. نسخه ی دیگر: زعفران و کافور از هر یک به وزن یک دانگ،مردار سنگ به وزن دودانگ،ثمر درخت غار نیم درهم، همه را با هم بکوب و بپز و با سفیده ی تخم مرغ و روغن گل و کمی شراب در هم بسرش و بیمار در رحم بردارد. نسخه ی دیگر: هلیله و گلنار از هر یک دو درهم، صمغ فیلزهره، نشادر و فیجن کهنه،همه را بکوب و بسای و بپز و دهانه ی زهدان را اول با روغن گل چرب کنند و سپس از این گرد دارویی بر آن بپاشند. اگر صمغ فیلزهره یا مغز هسته ی ترنج را بسوزاند و یا هر دو را با هم بر آتش پاشند و دودش را به زهدان برسانند نافع است. کتاب بیماری های زنان، سید محمد موسوی ، ص 134: "گاهی بسیاری از خانم ها از خارش و التهاب در قسمت خارجی دستگاه تناسلی خود شکایت می کنند. این خارش ممکن است در قسمت های خارجی مانند لبه های فرج پدید آید، یا اینکه نواحی داخلی تر مجرای مهبل تا رحم و حتی خود دهانه رحم را درگیر کند.دامنه این خارش ، گاهی تا نواحی خارج تر مانند کشاله ران نیز امتداد می یابد. این بیماری غالبا منشاء عفونی و خصوصا عفونت های قارچی دارد. اما در موارد غیر عفونی می توان دلایلی نظیر غلبه خون ،گرمی مزاج،خشکی مجرا،شقاق و بیماری های التهابی نظیر کهیر،اگزما،جوش و آفت که منشاء مزاجی دارند را نام برد. خارش اگر از غلبه خون باشد باید خونگیری به روش های مرسوم طب گیاهی و سنتی یعنی حجامت،زالو یا فصد انجام شود.حجامت ساقین یا زالو روی پا مابین قوزک تا انگشت سوم یا خون گرفتن از رگ صافن توصیه می شود. اگر از گرمی و غلبه مزاج گرم و بیماری هایی مانند آفت،کهیر،اگزماست به درمان هر یک از آنها می پردازیم و در مورد تعدیل مزاج و دفع سوء مزاج از نسخه مسهل عام و ملحقات آن استفاده نمائید." درمان: بهتر است قبل از شروع به درمان مطالب فوق را به دقت مطالعه نموده و رعایت نمائید و سعی نمائید واژن را خشک نگه دارید چون محیط مرطوب کشت باکتری ها و قارچ ها را تسریع و ازدیاد می بخشد و نیز از مهم ترین علل عفونت رحم و واژن و سقط جنین می باشد و نیز سعی نمائید از لباس های گشاد و راحت و غیر پلاستیکی استفاده نمائید و از پوشیدن شلوارهای تنگ خودداری نمائید. حمام آب نمک :نشستن در وان آب گرم که نصف فنجان نمک بدان اضافه شده است یک ربع بنشینید بگذارید اب نمک داخل مهبل را بشوید با دو یا سه شب حمام نمک انواع خارش ساده مهبل برطرف می شود. نسخه از استاد نظری: "کافور 3 واحد + دارچین 12 واحد با هم مخلوط کرده و سپس با گلاب و روغن گل کافور و عرق کاسنی و شاهتره که به صورت مساوی با هم ترکیب شدند مخلوط کرده و یک گاز استریل را بدان آغشته کرده و داخل واژن نمائید. و هر شب اسطوخودوس 3 واحد + شیر 3 واحد + فلفل سیاه 3 واحد + 5/1 لیوان آب با هم ترکیب کرده و یک شب بماند و شب بعد صاف کرده و یک لیوان میل نمائید. " نسخه استاد موسوی جهت رفع عفونت: "پوست انار 500 گرم + تخم گشنیز 300 گرم + نعناع 100 گرم با هم مخلوط نمائید و در وان آب گرم ریخته و در آن بنشینید. روزی 3بار جوشانده سعال که نابود کننده میکروب ها و ویروس ها و قارچ های عفونت زا می باشد با دستور زیر تناول کنند. آویشن، بنفشه ، گل ختمی،اسطوخودوس،پونه،کاکوتی،زوفا،نیلوفر،مرزه از هر کدام مساوی برداشته و با هم مخلوط و با هاون برقی نیم کوب کنید و طبق دستور جوشانده و هر بار یک لیوان میل کنید. و برای کسب اطلاعات بیشتر به صفحه 91 کتاب بیماری های زنان استاد موسوی مراجعه نمائید." مواد محرک مصرف نکنید. هر مادهٔ تحریک کنندهٔ مهبل به رشد مخمر کمک می کند. راه حل آن هم جلوگیری از تماس مواد شیمیائی، مثل عطر، کاغذ توالت رنگی، زیرپوش رنگی، خوشبوکننده ها، و نرم کننده های شیمیائی با مهبل است. در شستشوی لباس هم از شوینده های بدون بو استفاده کنید. نرم کننده به لباس نزنید، و زیرپوش گشاد سفید نخی به پا کنید. جوراب شلواری را هم کنار بگذارید
موضوعات مرتبط: برچسب‌ها: [ شنبه 25 خرداد 1392برچسب:درمان خارش زهدان در طب اسلامی سنتی, ] [ 18:14 ] [ لقمان محمدیان ]
سرماخوردگی همچنین با عناوین نازوفارینجیتیس (التهاب بینی و قسمت بالایی حلق)، رینوفارینجیتیس (التهاب مخاط بینی و حلق)، زکام حاد، یا سرما شناخته می شود. سرماخوردگی یک بیماری مسری دستگاه تنفسی فوقانی است که عمدتا بینی را تحت تأثیر قرار می دهد. علایم بیماری شامل سرفه، گلودرد، آبریزش بینی (رینوریا)، و تب است. علایم بیماری عموما بین هفت تا ده روز برطرف می شود. با این حال برخی از علایم ممکن است تا سه هفته طول بکشد. بیش از دویست ویروس می توانند منجر به بروز سرماخوردگی شوند. رینوویروس (ها) متدوال ترین علت این بیماری است. یک عفونت حاد بینی، سینوس ها، حلق، حنجره (عفونت دستگاه تنفسی فوقانی (URI یا URTI)) بر اساس قسمت هایی از بدن که بیشتر دچار عفونت می شوند، دسته بندی می گردند. سرماخوردگی عمدتا بینی را تحت تأثیر قرار می دهد، حلق، سینوزیت ها و سینوس ها را ملتهب می سازد. علایم بیشتر به دلیل واکنش دستگاه ایمنی به عفونت است تا تخریب بافت توسط خود ویروس ها. شست و شوی دست ها روش اصلی پیشگیری از عفونت است. برخی شواهد اثربخشی استفاده از ماسک های بینی و دهان را نشان می دهند. نظر طب سنتی: سرماخوردگی یکی از شایع ترین بیماریهای بشر در طول زندگی است و علائمی همچون آبریزش بینی، زکام، سرفه، گلودرد و عفونت سینوس‌ها دارد. در طب سنتی، این ترشحات را که از بینی خارج میشود، زکام و‌ترشحات پشت حلق را نزله می‌نامند. این ترشحات موادی بیماری‌زا هستند که باید پاک شوند و به هیچ وجه نباید مانع خروج آنها شد. استفاده از گیاهان خلط‌آور، ضدعفونی کننده و نرم کننده سینه و ضد آبریزش بینی به اشکال مختلف، نظیر جوشانده، بخور، ملین و…در گذشته بسیار مرسوم بوده است. اما هرگونه دارویی که مانع آبریزش بینی در هنگام سرماخوردگی شود، مضر است و باعث احتباس ترشحات در بدن و غلیظ شدن و تبدیل آنها به نزله میشود که نزله خود عامل بیماریهای گوناگون می‌باشد. درمان سرماخوردگی: هر شب مواد زیر را نیم کوب کرده و در مقداری آب جوش ریخته و 10 دقیقه بخور داده شود: تخم گشنیز 3 واحد + آویشن 1 واحد +پونه 1 واحد+ سوسن بر 1 واحد+ نعناع 1 واحد+ مرزنجوش 1 واحد+ اسطوخودوس 1 واحد (برگرفته از جزوه استاد موسوی) یا می توانید بخور با ترکیبی از شوید، بومادران، بابونه و آویشن را امتحان کنید که بسیار مفید است و باعث خروج سریعتر مواد دفعی و سبکی سر میشود. و البته می توانید به تنهایی بخور برگ اکالیپتوس بدهید. سپس کندش 3 واحد + تخم گشنیز + گل بنفشه را پودر کرده و به اندازه توک قاشق چای خوری برداشته و جلوی بینی گرفته تا عطسه کنید و می توانید برای اینکار از فلفل هم استفاده نمائید سپس با روغن بنفشه به اندازه یک قطره در هر سوراخ بینی ، محیط را مرطوب نمائید. هر 2 ساعت یکبار با عرق آویشن یا آب نمک قرقره نمائید . و استنشاق آب و نمک هم در روز 2 مرتبه نافع است. جوشانده های مخصوص سرماخوردگی: آویشن + قدومه شیرازی + گل ختمی + تخم گشنیز + گل نیلوفر آبی + زوفا + گل پنیرک + مرزنجوش+ بنفشه + کاکوتی همه را به اندازه مساوی نیم کوب و مخلوط نمائید و یک قاشق از آن را در 2 لیوان اب جوشانده تا یک لیوان بمانده سپس شیرین کرده و میل نمائید روزی 3 لیوان میل شود.(برگرفته از جزوه استاد موسوی) پرسیاوشان + ختمی + پنیرک + عناب + سپستان + تاج خروس + گل بنفشه برای سینه های خشک نافع است.البته بهتر است همراه آن چهار تخمه (تخم اسفرزه + بالنگو+بارهنگ + تخم ریحان) را در آب جوش ریخته تا لعاب دهد سپس میل نمائید. شکر تیغال + آویشن را دم کنید جهت خروج خلط نافع است. شکر تیغال + کتیرا دم کنید و بخورید برای سرفه و باز شدن صدا نافع است. (استاد نظری) در صورت تب روزانه یک الی 2 لیوان عرق بید به همراه کاسنی میل شود و نیز گل ختمی و سدر و حنا را در آب جوشانده و دستمال داخل آن نموده و روی موضع تب دار می مالیم. برای بیماران سرماخورده خوردن شلغم، آب به ، آب سیب یا سیب آب پز،آب لیمو شیرین ، انار شیرین ، پرتقال شیرین و ... خوب است. تغذیه بیمار:یکی از غذاهای زیر را می توان مصرف نمود و توصیه می شود بیمار در طولبیماری از غذاهای عادی استفده نکند و از سوپ های زیر یا شربت عسل آبلیمو استفاده نماید. سوپ گشنیز :سبزی گشنیز + اسفناج یا برگ چغندر + عدس + برنج + گوشت بره + آلوبخارا + مقداری نمک و یک پیاز سوراخ کرده که یک حبه سیر در آن فرو کرده باشید و کمی فلفل ، با مواد مذکور سوپ تهیه نموده و در طی بیماری به وی داده شود.(از استاد موسوی) سوپ جو : جو + روغن حیوانی + نمک + هویج + سیب زمینی + گوجه + ادویه + یک عدد لیموترش تازه + سبزی جعفری و گشنیز درمان زکام و سرماخوردگی در احادیث: امام صادق علیه السلام فرموده اند: رسول خدا صلی الله علیه و آله خود را از زکام درمان نمی کردند و همواره می فرمودند : در هر کسی رگ جذام هست که زکام آن را ریشه کن می کند(کافی ج8ص382) امام صادق علیه السلام:پنبه ای را به روغن بنفشه آغشته کن و به هنگام خواب آن را در مقعد خود بگذار که به خواست خداوند متعال برای زکام مفید است.(بحارالانوار ج 62ص184) امام رضا علیه السلام فرموده اند: در بوئیدن گل نرگس درنگ نکن که در زمستان از ابتلاء به زکام جلوگیری می کند و همچنین است سیاه دانه. آنگاه که آدمی در تابستان از ابتلا به زکام می ترسد باید روزی یک عدد خیار بخورد و از نشستن در آفتاب پرهیز کند(بحارالانوار ج62ص324) امام رضا علیه السلام فرموده اند:هر کس می خواهد در زمستان زکام را از خود دور ساد باید روزانه سه لقمه شهد(عسل) بخورد.(بحارالانوار ج62ص324) موضوعات مرتبط: برچسب‌ها: [ شنبه 25 خرداد 1392برچسب:درمان سرماخوردگی در طب اسلامی سنتی, ] [ 18:13 ] [ لقمان محمدیان ]
العلم علمان: علم الادیان و علم الابدان موضوعات مرتبط: برچسب‌ها: [ شنبه 25 خرداد 1392برچسب:توصیه طب سنتی تغذیه و تدابیر مربوط به ماه مبارک رمضان , ] [ 18:8 ] [ لقمان محمدیان ]
1--زیتون :با ویژگی های زیر: موضوعات مرتبط: برچسب‌ها: [ شنبه 25 خرداد 1392برچسب:به جای کاج چه بکاریم بهتر است؟!؟!, ] [ 18:5 ] [ لقمان محمدیان ]
امروزه کمبود آب وپایین رفتن سفره های زیر زمینی و بالا رفتن درجه حرارت و اصطلاحا گرمایش کره زمین وآلودگی به عنوان بزرگترین معضل موجود در مسایل تخصصی فضای سبز به شمار می‌رود . به علاوه این که ضعیف بودن خاک از نظر ماکرو ومیکرو،کمبودها را دو چندان کرده است؛ لذا متخصصین این رشته را بر آن می‌دارد تا گونه‌هایی را جهت کاشت در سطح شهرهای بزرگ انتخاب نمایند که علاوه بر حفظ هدف اصلی "زیبایی منظر"دارای شرایط نگهداری ایده آل ،هم از نظر جوی و هم از نظر هزینه‌های جانبی باشد. متاسفانه درایران با توجه به مساله کم آبی"غیر از شمال کشور" قرن‌هاست که در کاشت درختان توجه به این کم آبی نشده و در دو سده گذشته با توجه به غلبه و سلطه فرهنگ غربی و نیز تقلیدهای غیر منطبق با موقعیت جغرافیایی، مقتضیات بومی وسلایق مردم مشکلاتی را ایجاد کرده اند. خوشبختانه در نظام جمهوری اسلامی همت بر اتخاذ روش‌های مستقل و علمی، ضمن بهره‌گیری از تجارب و دستاوردهای کشورهای مختلف جهان، نتایج خوبی را ببار آورده است. به هر حال یکی ازمشکلات مربوط به این بخش ،کاشت کاج در شهرهای ایران است. این کاج بومی نیست، میوه ندارد، چوب آن دیر رشد می‌کند، درمصارف صنعتی وغیر صنعتی کم بازده است، به علت سمي بودن برگ‌هاي سوزني كاج پرندگان روی آن لانه نمی‌سازند یا کمتر آشیانه می‌کنند، در زیر چتر آن گیاهان رشد نمی‌کنند، توليد اكسيژن برگ‌هاي سوزني شكل كاج نسبت به چنار، سرو، بلوط و نارون در حد صفر مي‌باشد، تنها فایده آن سبز بودن در تمام فصول است. مضافا این که تحقیقات عده‌ای از متخصصان وصاحب‌نظران نیز حکایت از مضرات ومعایب دیگری برای کاج دارد از جمله : 1- دربرابر مواد سمی وباران‌های اسیدی ،آسیب پذیر است. 2- به علل گوناگون آفت‌ها و آلودگی‌ها در اطراف آن انباشته می‌شوند. 3- به دلیل برگ‌های سوزنی ،سطح کمتری را پوشش داده وقدرت تصفیه هوا و ساخت اكسيژن در حد صفر مي‌باشد. 4- خاک پیرامون خود و زیر درخت را اسیدی کرده ومانع از رشد گونه‌های دیگر گیاهان میشود. توليد اين اسيد به حدي زياد است كه براي كاشت درختان ديگر به غير كاج بايد محل كاشت كاج را تا عمق چهار متر خاك برداري كنند. 5- برخی براین عقیده اند که این نوع کاج نوعی اکسید نیتروژن را وارد فضا می کند که درفضای شهرهای پر تردد شهری که اکسید نیتروژن بیش از اندازه توسط صنایع وخودروها تولید میشود به جای تصفیه هوا بر آلودگی می‌افزاید، سایه انداز مناسبی هم ندارد. 6- مطالعات انجام شده نشان می‌دهد که متوسط پوشش علفی در تیپ کاج سوزنی برگ 1/2 % است که عامل آن را می توان موارد ذیل دانست: خاصیت آللوپاتی گونه کاج تهرانی، کمبود رطوبت مورد نیاز پوشش علفی، کوبیدگی شدید خاک، تراکم زیاد درختان کاج در واحد سطح، نوروحرارت کم وفراوانی لاش برگ و سوزنی‌های ریخته شده و تولید آهک و اسید در قطعاتی که کاج سوزنی کاشته شده است. 7- طی سالیان گذشته آتش سوزی‌هایی که در پارک های جنگلی اتفاق افتاده است اغلب در قطعات کاج بوده که براثر قابلیت زیاد اشتغال برگ های سوزنی خشکیده (صمغ و رزین) می‌باشد. 8- برخلاف سرو، چنار، بلوط ، نارون، كنار و زبان گنجشك که گرچه آنها هم میوه ندارند، ولی در جریان جابجایی هوا و فرصت دهی به سایر گیاهان ممانعتی مثل کاج ندارند. 9- از نظر فرهنگی و در بین عامه مردم درخت کاج نماد گورستان است واز طرفی یاد‌آور مراسم غربی بوده و با مراسم و فرهنگ ایران چندان انطباق ندارد و هيچ زيبايي براي پارك‌ها و معابر ندارد .. 10- چون رطوبت سطحی زمین را به اعماق هدایت می کند دراطراف آن گیاهی رشد نمی‌کند، اگر گياهي هم كشت شود نياز به آب فراوان دارد. پارک تفریحی چیتگر نمونه مشهود برای معرفی گونه کاج می باشد، تقریبا اکثر شهروندان تهرانی حداقل یک بار به پارک جنگلی چیتگر رفته اند و متوجه شده‌اند که قسمت سوزنی برگ ها تبدیل به مکانی بی روح و مرده شده است، چون سطح خاک این مناطق عاری از گیاه بوده و هیچ پرنده ای در میان درختان لانه نکرده وخاک زیر درختان، متراکم و سفت است. 11- پرندگان تمایلی به لانه سازی بر شاخسار این درخت ندارند. لذا با توجه به این نظریات و این که اصولا دریافت هر فرد عادی این است که در منزل خود به جای کاج ،درختان میوه دار یا درختان زیبایی چون چنار- سرو- نارون- بلوط - بيد مجنون- کنار و اقاقیا کاشته شود نتیجه می گیریم "اگرشهرما خانه ماست" پسند مردم و مصلحت عامه بر این است که به جای کاشت درخت کاج و ایجاد جنگل‌های کاج که طبق یک تحقیق علمی ، طرحی شکست خورده است، درختان مفیدی کاشته شوند که اگر آب را مصرف می کنند غیر از زیبا کردن فضای شهر و اطراف آن، از میوه ، چوب، برگ و سایر مزایای آنها به نفع کشور استفاده شود، درختانی مانند: چنار- سرو- نارون- بلوط- تبريزي- زیتون- توت- سنجد- زبان گنجشک- خرمالو- تبریزی- انجیر- گلابی- سیب - اقاقیا- عناب- کنار- بيد مجنون و.. شایان ذکر است این پیشنهاد مانع از کاشت کاج نمی‌خواهد باشد، بلکه نظر دارد که انتخاب بهتر ، مفیدتر و مردم پسندتر در امر درخت کاری‌ها رعایت و لحاظ شود. متاسفانه نمونه‌های زیادی در کشور از بوستان‌های جنگلی کاج داریم که در این نیم قرن اخیر به دست خودمان به وجود آورده ایم و بدون در نظر گرفتن مسایل کارشناسی در مورد شرایط کشت و نگهداری این گونه درخت، تنها به بالا بودن آمار سرانه فضای سبز توجه شده است. ضمن این که جهت تشویق مردم نیز پیشنهاد میشود که درمراسم روز درختکاری، مسئولان نظام به جای کاج کاشتن که تقلیدی و تکراری است، درخت‌های بومي ايران را بکارند. درانتهای مقاله، امید آن داریم که مسئولین دست اندرکار در ایجاد و توسعه فضاهای سبز در سراسر کشور با در نظر گرفتن شرایط اقلیمی کشور به کشت گونه‌های مثمر و زیبایی درختان بومی ایران اقدام نمایند، نمونه‌هایی از درختان مناسب اقلیمهای مختلف آب وهوایی ایران نامبرده شده است که توسعه کشت آنها میتواند به زیبایی و سرسبزی این مرزو بوم همیشه سرفراز بیفزاید:
منابع:
راسخون
بزرگترین مرجع طب سنتی
سايت علمي دانش‌جويان ايران
موسسه پژوهشي درماني احياي طب جامع ايرانيان ماهنامه الكترونيكي مركز انجمن‌هاي تخصص موضوعات مرتبط: برچسب‌ها: در بررسی تاریخ علم پزشکی به خوبی می‌توان دریافت که کحّالی حرفه‌ای شریف محسوب می‌شده است و قدر و منزلت یک چشم‌پزشک یا کحّال در نزد اقشار مختلف جامعه، اگر بیشتر از یک پزشک عمومی نمی‌شد، کمتر نیز نبود. یک چشم‌پزشک ماهر، جراحی نیز می‌کرد و در اصطلاح او را «استاد» نیز می‌گفتند. بسیاری از پزشکان برجستۀ دورۀ اسلامی نیز به بیماریهای چشم توجه کامل داشته‌اند که در رأس آنها علی بن عباس اهوازی، ابن سینا، ابن هیثم و عمار موصلی، مؤلف کتاب «علاج العیون»، قرار دارند. در این کتاب، شرح مفصّلی برای چشم و بیماریهای آن آورده شده است. دیگری علی بن عیسی، صاحبِ « فی علاج العین» یا «تذکره الکحّالین»، است. از جمله بیماریهای چشم که پزشکان دورۀ اسلامی به آن پرداخته‌اند، عبارتند از: چشم‌درد، ورم چشم، خارش چشم، ریزش اشک، قرمزی، زخم‌های چشم، پارگی، برآمدگی چشم، تیرگی، سفیدی، سرطان، موهای زاید چشم و غیره. محمّد قاضی، در مقالۀ خود با عنوان «المساهمه الاسلامیه فی الطّب» -که در مجلۀ «الضیاء» منتشر شده است- می‌گوید: «چشم‌پزشکی از ابتکارات اعراب بود. این علم با کوشش آنها به اوج رسید. تلاش‌های آنان در این علم در طول روزگاران زیادی در جایگاه اوّل قرار داشت. یونانیان پیش از آنها و ایتالیایی‌های معاصر آنان و کسانی که بعد از آنان آمدند، در این زمینه به پایۀ آنها نرسیدند. تألیفات این دانشمندان تا آغاز قرن هیجدهم میلادی در دانشگاههای اروپا به عنوان نظر نهایی در چشم‌پزشکی تدریس می‌شد. آنان در این زمینه، کشفیات گران‌بهایی داشتند. اطلاعات گستردۀ دانشمندان علوم طبیعی در قوانین نور و دید، تا حدّ زیادی به چشم‌پزشکان عرب کمک کرد. این چشم‌پزشکان، چشم حیوانات را بر پایۀ علم فیزیولوژی تشریح کردند. آنان علت تنگ و گشاد شدن مردمک چشم را شناختند و گفتند: تنگ و گشاد شدن مردمک، بر اثر انقباض و انبساط «عنبیه» است. ابن سینا در کتاب «القانون» به کالبدشکافی چشم همّت گمارده و عضلات چشم و وظایف آن را بیان کرده است.» گروهی از مؤلفان عرب در کتاب خود، «الموجز فی تاریخ الطبّ و الصیدله عند العرب»، برخی از بیماریهای چشم را به شرح زیر تعریف کرده‌اند: 1. عقب کشیدن پلک بالای چشم: وقتی موی پلک زیاد باشد، شایسته است که بیمار به پشت بخوابد و پلک او برگردانده و درمان شود. 2. برگشتگی پلک(چشم‌های خرگوشی) که عبارت است از کوتاهی پلک‌ها و بالا بودن آن به طوری که نتواند چشم را بپوشاند؛ گویی که این چشم، چشم خرگوش است. 3. پیلۀ چشم که جسمی است به شکل پیله و زیر پوست پلک بالا ایجاد میشود. 4. ناخنک چشم که زائده‌ای است عصبی: این زایده در گوشۀ چشم ایجاد میشود و گسترش می‌یابد تا این که سیاهی چشم را فرا میگیرد و آن قدر بزرگ میشود که مردمک را می‌پوشاند و مانع دید میشود. 5. ریزش اشک از چشم: اشکی که از چشم خارج میشود، بر چند نوع است: برخی از آن به رنگ هواست، بعضی به رنگ شیشه، برخی سفید رنگ، بعضی نیلگون، بعضی سبز رنگ و برخی مایل به آبی . عزّالدّین فراج در کتابش به نام «فضل علماء المسلمین علی الحضارة الاروبیه» دربارۀ پیشرفت چشم‌پزشکی در میان اعراب نوشته است: «شاید کتاب صلاح‌الدین بن یوسف چشم‌پزشک، بزرگترین مرجع بیماریهای چشم باشد. او کتاب خود را به چند فصل تقسیم کرده که عبارت است از: تشریح چشم، تشریح بینایی، بیماریهای چشم و عوامل و عوارض آن، حفظ بهداشت چشم، بیماریهای پلک‌ها، بیماریهای ملتحمه و قرنیه و حدقه، بیماریهای چشم که حس نمی‌شود و داروهای چشم. ابن نفیس در کتاب خود در زمینۀ چشم‌پزشکی مباحثی دربارۀ چشم دارد.» اوّلین بار اعراب بودند که فرضیۀ بینایی را دگرگون ساختند. فلاسفۀ طبیعی قبل از بقراط، بینایی را نتیجۀ اطلاعاتی می‌دانستند که به وسیلۀ اشعۀ شاخک مانندی که از چشم خارج می‌شوند، جمع‌آوری می‌گردند. افلاطون معتقد بود که دستۀ دیگری اشعه هستند که از چیز رؤیت شده آزاد می‌گردند و دانشمندان طبیعی زمان اسکندر محل بینایی را در عدسی‌ها تعیین کردند. اعراب در زمینۀ نور و بینایی بیش از فیزیولوژی چشم، به معلومات علمی جهان کمک کردند. در این مورد هم بزرگترین افتخار را باید به ابوعلی محمدالحسن بن الهیثم بصری داد. وی با استفاده از فیزیک و هندسۀ آن زمان تعدادی از مسایل نور و بینایی را حلّ کرد و در نتیجه ثابت کرد اشیا در نتیجۀ اشعه‌ای که از آنها عبور می‌کند و به چشم می‌رسد، رؤیت می‌شوند، نه برعکس. این دانشمند تحقیقات خود را دربارۀ بینایی چندان دنبال کرد که به کشف استفاده از عینک نزدیک شد. پس از وی، دانشمندان بزرگی چون ابن سینا و بیرونی نظریات او را پذیرفتند و تأیید کردند. کارهای ابن هیثم به وسیلۀ شخصی ایرانی به نام کمال‌الدین حسن بن علی فارسی، مؤلف کتاب «تنقیح المناظر»، (اواخر سدۀ 7 هـ.ق.) توسعه و شرح و بسط یافت. از نظر علمی باید گفته شود که «پانوس» برای نخستین بار، نه به وسیلۀ یونانیان، بلکه از طرف اعراب تشریح و توجیه شده است. عمل جرّاحی برای درمان شکل مزمن بیماری چشم را نیز نسل‌های بعدی از عرب گرفتند. گلوکوم (آب سبز) تحت عنوان «سردرد مردمک»، اوّل‌بار توسط یک نفر عرب توصیف گردیده و تاول قرنیه یا ملتحمه و «رشتۀ مروارید» یا جوشهایی که بر قسمت سفید مردمک چشم پیدا میشود، اوّل‌بار در آثار عربی دیده شده‌اند. «قرحۀ سفید» قرنیه را نیز اعراب بهتر از یونانیان توجیه کرده و آن را از قرحۀ قرنیه جدا ساختند. بسیاری از داروها که مورد شناسایی یونانیان بوده، ولی مورد استفاده‌شان قرار نگرفته، به وسیلۀ اعراب در رشتۀ چشم‌پزشکی معرفی و معمول گردید. کافور، مشک و عنبر کاملاً به اعراب منسوبند، ولی از طرف دیگر داروهای بازکنندۀ مردمک چشم بر آنان مجهول بود. وانگهی حتی نام‌ها و اصطلاحات اعراب نیز به چشم‌پزشکی جدید رسیده و در آن داخل شده است، مثلاً کلماتی مانند رتینا (شبکیّه) و کاتاراکت (آب مروارید) مدیون تشریح توصیفی عرب است.
اطبای دورۀ اسلامی و جراحی آب مروارید: بزرگترین خدمتی که اعراب در چشم‌پزشکی عملی کردند، در زمینۀ «آب مروارید» بود. نام قدیم یونانی این عارضه «اوروکسدوا» و اسم لاتین آن «سوفوسیو» بود که هر دو بر پاتولوژی آن دلالت می‌کند. اعراب از عقیدۀ یونانیان که این بیماری را نتیجۀ ریختن مایع به داخل چشم می‌دانستند، پیروی کردند و ایرانیان نیز آن را «نزول آب» نامیدند. ایشان به این نتیجه رسیده بودند که در این عارضه، مایع فاسد و غلیظ شده‌ای بین مردمک و عدسی‌ها جمع شده و بینایی را تیره می‌سازد و با پاک کردن این فضای خالی می‌توان بینایی را به بیمار باز گردانید. «زهراوی»، صاحب کتاب «التصریف لمن عجز عن التألیف»، روش خاصّی را برای درمان این بیماری توسط جرّاحی بیان کرده است که شاید بتوان گفت که از ابداعات خود وی بوده است، او می‌گوید: «... برای این کار بیمار را در حالی که آفتاب مستقیم بر او می‌تابد و چشم او را، در حالتی که چشم بیمار چشم چپ باشد با دست چپ خود بالا نگاه دار، و اگر چشم راست باشد با دست راست خود این کار را به انجام برسان، سپس لولۀ مخصوص کشیدن آب را با فاصله‌ای به اندازۀ ضخامت یک میل سرمه‌دان تا سیاهی چشم، بر سفیدی چشم در طرف گوشۀ خارجی قرار بده و آن را بفشار و در ضمن آن را بر گرد خودش بچرخان تا وارد سفیدی چشم شود و چنان احساس کنی که به یک جای خالی رسیده‌ای. اندازه‌ای که لوله باید در چشم داخل شود، برابر با فاصلۀ از مردمک تا کنار عنبیه باشد که اکلیل چشم نام دارد، خود لوله را از میان مردمک در ضمن فرو رفتن خواهی دید و این به سبب شفافیت غشای قرنیۀ چشم است. سپس لوله را بر بالای جایی قرار ده که آب در آن است و چندین بار آن را به طرف پایین فشار بده، اگر آب بلافاصله خارج شود، بیمار در حالی که لوله در چشم دارد، چیزهایی را که در مقابل او قرار دارد می بیند. پس اگر آب بالا آمد، بار دیگر لوله را پایین ببر، و چون استقرار پیدا کرد و آب خارج نشد، لوله را به ملایمت در ضمن گرداندن آن بر گرد خودش از چشم خارج کن... .» «زهراوی» در ادامه آورده که «اگر لولۀ کشیدن آب، در بعضی اشخاص به سبب سختی چشم نتواند به آن داخل شود، باید از نشتری استفاده شود.» بعد تأکید دارد که با این نشتر تنها باید پردۀ ملتحمه را شکاف داد و با آن زیاد به درون چشم نباید داخل شد. وی پیشنهاد می‌کند که پس از عمل، بیمار را باید مدّتی در اتاق تاریکی نگاه داشت که با بهبودی تدریجی «در اتاق تاریک با چشمان باز خود تمرین کند.» چنان که خود «زهراوی» هم اشاره کرده، در عراق سوزن‌های تو خالی، شبیه به لوله‌ای که زهراوی به کار می‌برده، ساخته بودند که «آب مروارید» را با آن از چشم می‌مکیدند، که یقیناً می‌توان گفت که این عمل از ابداعات اطبای دورۀ اسلامی بوده و در آثار یونانیان به چنین چیزی اشاره نشده است. «زهراوی» می‌نویسد: «... به من از طرف بعضی از عراقیان خبر رسیده است که در عراق میله‌ها یا سوزن‌های سوراخ‌داری می‌سازند که آب را از میان آنها می‌مکند و هرگز در سرزمین خودمان ساختن چنین سوزن‌ها را ندیده و نیز در کتابهای قدیم هم خبری از آن نخوانده‌ام، و ظاهراً باید چنین کاری مخصوص به این اواخر بوده باشد.» و اشاره کرده که این سوزن‌ها را از مس می‌ساختند و نوک آنها مثلّثی شکل و تیز بود. ابوروح جرجانی، معروف به زرین‌دست، چشم‌پزشک دربار سلاجقه و صاحب کتاب «نورالعیون» که نخستین اثر فارسی در چشم‌پزشکی و مربوط به قرن پنجم هجری (تألیف 480 هجری قمری) است، سه روش را برای جرّاحی آب مروارید (آب خوش) بیان کرده است: یک روش که مخصوص اهل عراق است و آن را «برید» می‌خواند که با «مِهَتّ»، میان «ملتحم» تا «لحاظ» را شکاف می‌زنند و بیمار را وادار به سرفه کردن و حرکت سر می‌کنند تا بعد از چندین بار تکرار، آب مروارید فرو می‌ریزد. روش دیگر را که مخصوص هندیان است، «خام سنب» می‌نامد که با کمی تفاوت همان روش اهل عراق است. امّا روش سوم که جرجانی مطرح کرده، همان روشی است که «زهراوی» بیان داشته است، با این تفاوت که وی این عمل را مخصوص رومیان می‌داند، در حالی که «زهراوی» آن را رد کرده است. جرجانی این عمل را توسط «مِهَتِّ مجوّف» (سوزن یا نشتر توخالی) که نوک آن را وارد چشم علّت‌دار می‌کردند و از سر آن می‌مکیدند، مطرح کرده است. این عمل را در اصطلاح «قدح» و آن میل را «مقدّح» نیز می‌گفتند.
فهرست منابع و مآخذ: 1. پزشکان برجسته در عصر تمدن اسلامی، علی عبدالله دفاع، ترجمۀ علی احمدی بهنام، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، تهران، چاپ اوّل، 1382 2. تاریخ پزشکی ایران و سرزمینهای خلافت شرقی، دکتر سیریل الگود، ترجمۀ دکتر باهر فرقانی، امیر کبیر، تهران، چاپ دوم، 1371. 3. تذکره الکحّالین، علی بن عیسی، طبع حیدرآباد دکن، چاپ سنگی، 1383 هجری قمری 4. التّصریف لمن عجز عن التألیف ( بخش جراحی و ابزارهای آن )، ابوالقاسم خلف بن عباس زهراوی، ترجمۀ احمد آرام و دکتر مهدی محقّق، دانشگاه تهران و مک گیل ( سازمان مطالعات اسلامی)، چاپ اول، 1374 5. طبّ در دورۀ صفویّه، دکتر سیریل الگود، ترجمۀ محسن جاویدان، دانشگاه تهران، تهران، چاپ اول، 1357 6. طبّ و طبیب و تشریح، علامه حسن زادۀ آملی، نشر الف. لام. میم، قم، چاپ اوّل، 1381 7. نورالعیون ( نسخۀ خطّی مکتوب سدۀ 7 )، متعلّق به کتابخانۀ مرکزی دانشگاه تهران نویسنده: یوسف بیگ باباپور، مصحّح متون و پژوهشگر تاریخ علم موضوعات مرتبط: برچسب‌ها: آکنه یا جوش یک ضایعه پوستی است که همه مردم به نوعی در دورانهایی از زندگی خود به آن مبتلا می شوند. البته نوع و شدّت و ضعف آن با توجّه به بستر زمینه ای افراد و شرایط محیطی، متفاوت است. معمولاً افراد با شروع سن بلوغ و تغییرات هورمونی و خلطی داخل بدن، این حالت را تجربه می کنند. حالا چرا برخی افراد بیشتر و بدتر به این حالت دچار می شوند؟ در جواب این سوال باید گفت این افراد ترکیبات بدنی و بستر مناسب را برای رشد این حالت دارند و این در واقع ناشی از جمع زمینه های جسمی و شرایط محیطی (به تعبیر صحیحتر سبک زندگی) است. هوا، غذا و مسائل روحی روانی امروزه بسیار متفاوت با زندگی پیشینیان است؛ پس بروز آکنه بیشتر و بدتر شده است. مکانیزم اصلی بروز جوش در پزشکی ایرانی، وجود خلط مسموم و مزاحم درون بدن است که طبیعت مدبّره بدن آن را به ظاهر پوست می ریزد تا اندام های اصلی درونی بدن سالم بمانند و به تعبیری، جوش زدن نشان از قوّت بدن است و نباید با هر راه ممکن جلوی آن را گرفت! برای اصلاح این ضایعه، دو رویکرد وجود دارد: - به تعادل رساندن اخلاط داخل بدن - درمانهای موضعی هر عقل سلیمی می پذیرد که شیوه اوّل، درمان اصولی و اساسی است. و راهکار دوم فقط موقّتّی و کمک کننده به درمان است. بنابراین ما می آییم و بدن را از داخل به تعادل می رسانیم. در این میان وضعیت کبد و رحم (در بانوان) بسیار مهم است. هرگونه سوء مزاج در کبد یا رحم (مثل اختلالات هورمونی یا نامنظّمی عادت ماهیانه) باعث بروز اختلال می شود.
گام اول؛ اصلاح غذا: - غذاهایی که می توانند خلط های مزاحم در بدن تولید کنند: فست فودها، سوسیس و کالباس که از گوشت فریزشده گاو و ادویه فراوان درست شده اند، مرغ های هورمونی موجود در بازار، کنسروها، سرخ کردنی ها، غذاهای خیلی چرب و خیلی شور و خیلی تند و پرادویه، نوشابه ها و دیگر نوشیدنی های صنعتی و کارخانه ای، روغن نباتی (جامد و مایع)، سس مایونز، چیپس و پفک. - هرچه غذاها منشأ طبیعی داشته باشند، بدن را سالم تر نگاه خواهند داشت. از جمله: آبگوشت با گوشت گوسفند و دمبه، انواع آش ها با سبزی های تازه و روغن زیتون و ترشی مثل سرکه یا آبغوره یا آبلیموی طبیعی، سوپ گندم و جو، روغن زیتون و کنجد و حیوانی، میوه و سبزی تازه و مخصوص فصل، شیر و لبنیات تازه، نان سبوسدار مثل سنگک و جو، برنج پخته شده با سبزی ها و حبوبات و استفاده از پودر سبوس کنار آن، جوانه غلّات و حبوبات مثل گندم و جو، انجیر، کنجد، شیره انگور، کشمش یا مویز، شربت هایی مثل سکنجبین، سرکه شیره، عرقیات گیاهی مناسب طبع و....
گام دوم؛ داروها: داروهای آکنه ابتدا خلط مسموم موردنظر را در بدن آماده دفع می کنند و سپس از طریق مدفوع، ادرار، تعریق و... خارج می کنند. پس در اوّلین مرحله باید یبوست فرد از بین برود. به منظور راحت خارج شدن فضولات از پوست، شست و شو با آب ولرم مایل به گرم برای بازکردن منافذ پوستی از اهمّیّت بالایی برخوردار است. برخی درمان های موضعی که می توان از آنها به عنوان کمکی و تقویتی استفاده کرد به شرح زیر است: 1) مالش پیاز پخته شده روی پوست؛ 2) مالش ترکیب گلاب و دم کرده رازیانه و آب جعفری روی پوست؛ 3) ماسک پودر سیاهدانه و سرکه (نسبت یک به سه) شب تا صبح روی پوست بماند (کار لایه برداری را انجام می دهد.)؛ 4) ماسک عسل + جوانه گندم (برای کومدون ها و لک صورت مفید است.)؛ 5) ماساژ پوست با آب پنیر تازه؛ 6) برای دانه های سرسیاه و کومدون، به مدت ده دقیقه معجون بابونه و بومادران و رازیانه و گزنه بخور داده شود. سپس با فشار ملایم کومدون ها تخلیه شود و بعد پوست با آب سرد شسته شود.(جهت بسته شدن منافذ) - این عمل هفته ای دو جلسه بیشتر نباید تکرار شود. 7) مالیدن روغن بادام شیرین به مدت 15 دقیقه و سپس پوست با یک حوله گرم و مرطوب ماساژ داده شود و بعد کومدون ها با فشار ملایم تخلیه شود و مجدداً شستشوی پوست با آب سرد.
گام سوم؛ حجامت و تغییر سبک زندگی بعد از اصلاح غذا، هوا و دیگر عوامل حفظ کننده سلامتی و چند مدّت استفاده از داروهای گیاهی، اجرای 3 مرحله حجامت عام(بین دو کتف) بسیار مؤثّر خواهد بود؛ چون به یکباره حجم زیادی از فضولات را از بدن خارج می کند. البته بسته به شرایط هر فرد، امکان دارد حجامت تحت الذقن (زیر چانه) یا ماستوئید (پشت گوش) نیز لازم شود؛ ولی اکثریت افراد به همان 3 مرحله حجامت عام (در فاصله 12 تا 17 ماه قمری و با فاصله یک ماهه) خیلی خوب جواب می دهند. - البته اجرای حجامت در زمان عادت ماهیانه بانوان و نیز در غلبه شدید بلغم یا سردی ممنوع می باشد. - ذکر این نکته نیز ضروری است که فرد وقتی این کارها را انجام می دهد، همه چیز را تمام شده نپندارد؛ و دوباره سبک زندگی قبلی را در پیش نگیرد که اگر چنین کند، باید منتظر بروز دوباره جوش ها بعد از مدّتی باشد. - کندن جوش با ناخن و دستکاری آن باعث ازبین رفتن لایه طبیعی محافظ جوش می شود و این امر باعث تسهیل ورود آلودگی و میکروبها به محل جوش شده و به بدتر شدن آن می انجامد. فرد باید از قرار دادن محل جوش در معرض آلودگی ها و بوی سرخ کردنی بپرهیزد تا اسکار (جای جوش) در آن محل پدید نیاید. بنابراین قدم اوّل در مورد جای جوش این است که آن را دستکاری نکنید. بطور خوراکی از سبزی، میوه و شیر تازه فراوان استفاده کنید تا آنتی اکسیدان های محافظ پوست، اثر مفید خود را بگذارند. بطور موضعی نیز از روغن بنفشه و مالیدن مداوم عسل بهره ببرید. استفاده از یک عدد زالو روی موضع هم کمک شایانی خواهد کرد.
تکمله؛ نکاتی پیرامون مُصلحات غذایی: هر انسانی باتوجّه به طبع خویش، سن، فصل، میزان فعّالیّت و موقعیّت جغرافیایی محل زیست خود نیاز غذایی ویژه ای دارد و مصرف غذاهای یکسان برای همه توصیه نمی شود. مثلاً اگر یک فرد دارای طبع سردوتر در مصرف لبنیّات بویژه ماست افراط کند؛ به مرور دچار بیماریهای سرد و مرطوب مثل اضافه وزن، کم خونی، نفخ، درد مفاصل، پرخوابی و کندی حافظه خواهد شد. لذا حکما برای تعدیل و اصلاح غذاها برای هر غذا بطور اختصاصی، مُصلحی تعریف کرده اند. درواقع مُصلح، آن مادّه ای است که مزاج غذا را تعدیل می کند و مضرّات احتمالی غذا را گرفته و فوایدش را در بدن بیشتر می کند. - برخی از پرمصرف ترین غذاها و مُصلحات آنها: نان گندم: رازیانه، سیاهدانه، کنجد برنج: زیره، زعفران ماست: شیره، عسل، سیاهدانه، آویشن، زنیان شیر: گلاب،هل،عسل پنیر: گردو،زیتون،سیاهدانه دوغ: کاکوتی چای سیاه: لیمو، شیر (چندقطره) کره حیوانی: عسل کره: عسل، انواع مربّا آبگوشت:دنبه، آویشن،سرکه،ترشی ها، پیاز گوشت گوسفند: سماق ماهی: گردو، فلفل سیاه، خرما غذاهای چرب وسنگین: سرکه،آبلیمو، آبغوره آش جو: زیره، آبغوره انواع آش: فلفل سیاه،آویشن،زنیان، سیاهدانه عدسی: گلپر، آویشن تخم مرغ: دارچین، پیاز، فلفل سیاه، شوید، نمک - مُصلح عمومی اکثر غذاهای سرد، عسل و در اکثر غذاهای گرم(مثل چربی و شیرینی)، سرکه یا آبغوره یا آبلیموست. برای غذاهایی که ترکیبی از سردی و گرمی هستند، مخلوطی از اینها می شود: سرکنگبین. سرکنگبین فرمولهای متعدّدی دارد که از آن کاربردهای متنوّعی دریافت می شود. ساده ترین فرمول: یک لیوان آب ولرم + یک قاشق غذاخوری عسل+ نصف قاشق غذاخوری سرکه طبیعی. اگر شبی یک لیوان از آن خورده شود، به عنوان مُصلح اکثر غذاهای مصرفی عمل می کند. برای معده های سرد، می توان میزان سرکه را کاهش داده و یا مقداری عرق نعناع اضافه کرد و تغییرات متنوّع دیگر. (مثلاً افزودن کاسنی برای کبد گرم یا رازیانه برای تنظیم سیستم هورمونی زنان و.....) - باید دانست که مصرف بعضی از مواد غذایی باهم ممنوع است و در درازمدّت، ایجاد بیماری می کند: - ماست و لبنیّات با گوشت ها بویژه طیور و ماهی - انواع گوشت ها همزمان (مثلاً گوشت مرغ با گوشت گوسفند) - شیر و میوه ها (مثل شیرموز)؛ البته شیر با خرما ناسازگار نبوده؛ بلکه غذایی مطلوب است. - ماست و تخم مرغ - ماست و ترشی - برنج و سرکه - اکثر میوه ها روی غذا - مایعات سرد روی غذا موضوعات مرتبط: برچسب‌ها: [ پنج شنبه 23 خرداد 1392برچسب:چگونگی برخورد با آکنه و درمان آن از نظرگاه طب سنتی, ] [ 19:20 ] [ لقمان محمدیان ]
|
درباره وبلاگ  این وبلاگ در جهت آموزش و ترویج پزشکی اسلامی راه ندازی شده است |
| [ طراحی : ایران اسکین ] [ Weblog Themes By : iran skin ] | ||
تبادل
لینک هوشمند
اگر مزاج مغز بیش از حد به خشکی گرائیده باشد، تدبیر چیست؟
